ค้นหาหมวดอักษร ป
ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน
ความหมายของคำว่า ' ประจบ ๒, ประจบประแจง '
ประจบ ๒, ประจบประแจง หมายถึง ก. พูดหรือทําให้เขารักเขาชอบ.
คำที่ใกล้เคียงกัน
ประจบ ๒, ประจบประแจง
ก. พูดหรือทําให้เขารักเขาชอบ.
ประจบสอพลอ
ก. ประจบประแจงผู้บังคับบัญชาหรือผู้มีฐานะสูงกว่าด้วยการกล่าวร้ายป้ายสีผู้อื่นเป็นต้นเพื่อประโยชน์ของตน.
ประจวบ
ก. จําเพาะพอดี, สบเหมาะ, บังเอิญพบ, เช่น นํ้าเหนือหลากมาประจวบกับนํ้าทะเลหนุน นํ้าเลยท่วม.
ประจ๋อประแจ๋
ว. กะหนอกะแหน, ฉอเลาะ, อาการที่พูดเอาอกเอาใจหรือประจบประแจง.
ประจักษ-, ประจักษ์
ว. ปรากฏชัด อาจเป็นทางตาหรือใจก็ได้ เช่น ประจักษ์แก่ตาประจักษ์แก่ใจ. (ส. ปฺรตฺยกฺษ; ป. ปจฺจกฺข).
ประจักษ-, ประจักษ์
ว. ปรากฏชัด อาจเป็นทางตาหรือใจก็ได้ เช่น ประจักษ์แก่ตาประจักษ์แก่ใจ. (ส. ปฺรตฺยกฺษ; ป. ปจฺจกฺข).
ประจักษนิยม
[ปฺระจักสะ-] น. ประสบการณ์นิยม.
พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์
จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒